Collega aan het woord "Techniek is zo fascinerend, omdat het iedere keer weer anders is"

“Weet je, ik werk nog niet eens heel lang bij K3Delta Zand en Grind. Nu ruim twee jaar. Ik ben gestart als shovelmachinist op de locatie Lingemeren in Echteld. Daar winnen we zand en grind die als grondstoffen dienen voor de bouwsector. Tegelijkertijd wordt hier een natuur- en recreatiegebied ontwikkeld. Er werd al een tijdje een monteur gezocht en toen ik doorkreeg dat die lastig te vinden was, heb ik aangekaart dat ik dit met mijn technische achtergrond wel zou aandurven. Zo ben ik monteur van de zandinstallatie geworden. En onlangs ben ik gestart als monteur van het water. Al vind ik dat een wat vreemde benaming. Ik ben monteur van de zandzuigers. En laat dat nou net op het water zijn, haha. De Lingemeren is dan niet meer mijn vaste stek, ik ga namelijk het onderhoud doen van de zandzuigers op alle locaties die we hebben. Daarnaast blijf ik inzetbaar voor de shovel en kraan, volgens mij is zo’n allrounder ideaal voor K3Delta.”

“De fascinatie is op 11-jarige leeftijd ontstaan. Ik ging motorcrossen. Dan ben je continu aan het kijken hoe je je crossmotor nog beter kunt maken. Ik ging er daarom zelf aan sleutelen samen met mijn vader. Mijn vader sleutelde altijd al aan zijn eigen auto. Ik had er geen verstand van, maar door dingen uit te proberen weet je op een gegeven moment wat wel of niet werkt. Zo’n hobby loopt op een gegeven moment ook een beetje uit de hand, en in de papieren. Door zelf dingen te kunnen aanpassen, bespaar je een hoop geld.”

“De interesse die ik had in de techniek heb ik in mijn opleiding en werk doorgezet. Na de mavo ging ik de lange vakopleiding MTS doen. Een opleiding waar ik al 16 uur per week met de praktijk bezig was. Naast de gewone vakken was ik bijvoorbeeld aan het lassen en frezen. Na deze opleiding ben ik opgeleid tot bedrijfsautomonteur, 2e klasse. Voordat ik bij K3Delta kwam, ben ik shovel- en kraanmachinist, vrachtwagen- en heftruckchauffeur en later ook monteur geweest.”   

“Het is niet zo dat ik vroeger dacht: ik word monteur van een zandwininstallatie. Maar dat ik iets technisch zou gaan doen, stond al wel vast. Ook in mijn vrije tijd sleutel ik nog steeds erg graag. En sinds een paar jaar maak ik radiografisch bestuurbare helikopters met een paar vrienden. Niet te verwarren met een drone. Je koopt een basis en van daaruit ga je eerst de elektronica aanpassen. Eerst moet de basis goed zijn en daar ga je mee proefvliegen. Als dat naar wens is, ga je met de schaal aan de slag zodat het vliegende object echt de vorm krijgt van een mini helikopter. Je bent zomaar een jaar bezig met 1 helikopter. Mijn grootste nachtmerrie is dat een helikopter crasht. Dat is gelukkig nog nooit gebeurd.”

“De techniek is geen hogere wiskunde. De uitdaging zit hem in de installaties zelf. Installaties kunnen jaren mee, maar dat betekent ook dat je regelmatig onderhoud moet plegen. De installatie loopt de ene keer weken achtereen als een zonnetje, terwijl er ook weken zijn dat er iedere dag wel iets is waardoor die in storing valt. Omdat het proces niet stil mag komen te liggen, vraagt dat om creatief en technisch denkvermogen. Dat is ook wel het leuke aan het werk. Je probeert het op een snelle maar fatsoenlijke manier op te lossen. Een oplossing komt er altijd. ‘Kan niet’, bestaat niet in dit vak. Lukt het linksom niet, dan probeer je het rechtsom. Desnoods bel ik iemand op om even te sparren.”

“Wat betreft de installaties maak ik me geen zorgen. Ik denk dat het voor de toekomst vooral een uitdaging is om aan technisch personeel te komen. Ik merk dat er tegenwoordig minder interesse is in techniek bij de jeugd. Zij kiezen bijvoorbeeld vaker voor een IT beroep en willen niet in weer en wind werken. Ze zitten liever binnen achter de laptop. Als team proberen wij van iedere dag iets leuks te maken. De lol met elkaar en de uitdagingen waar we met elkaar oplossingen voor vinden maakt dat de dagen omvliegen, ook al regent het pijpenstelen.”